ذره گر باشي غبار پاي آن  رعنا شوي
قطره چون گردي تواني همدم دريا شوي
عشق مي جويي ز علم و دانش و تقوا مگو
ترك خود كن تا در آغوش وصالش جا شوي
در طريق بيدلي لاف من و مايي نزن
بندگي آموز تا همخانه مولا شوي
در پي وزن و رديف و قافيه چندان مباش
شمس مي بايد اگر خواهي كه مولانا شوي