يار مال ديگران ، آزار تقدير من است

گنج مال مردمان  و مار تقدير من است

همنواي ناله ام ، در كنج تاريك قفس

از ميان سازها هم تار تقدير من است

گاه گاهي درد مي بارد ز چشم آسمان

چون نمي خواهد كسي ، ناچار تقدير من است

زير پاي عشق مي لرزد زمين ، اما چه سود

رقص آن ديگران ، آوار تقدير من است

ديده ام لبخند هاي چون عسل دارد ، ولي

نيش اخم دل گز دلدار تقدير من است

مثل شمعم در ميان جمع ، اما عاقبت

بي نصيب از نور ، تنها نار تقدير من است

روز و شب دور خودم مي گردم از بخت بدم

از ازل پاي كج پرگار تقدير من است

هر كسي ديدم در اين دنيا ، اناالحق مي زند

من فقط باطل شدم ، پس دار تقدير من است

گاه گريه ، گاه ناله ، گاه نفرين و دعا

اين همه رفتار ناهنجار تقدير من است

عشق يعني ناز معشوق و نياز عاشقان

ناز كن ، انكار كن ، اصرار تقدير من است

گرچه مي دانم كه وصالت هست ناممكن ، ولي

دوست دارم بشنوم اين بار تقدير من است

(آدم)