همراه خود، به قله ایمان ببر مرا

تا رویش دوباره عصیان ببر مرا

چون موج تا کرانه تنهایی ام بیا

دستم بگیر و تا دل توفان ببر مرا

از شورعشق، قصه ای در جان من بخوان

با جامه دریده، تا زندان ببر مرا

ماندم میان عقل و دل، سرگشته  مثل شک

تا شهر عاشقان سرگردان ببر مرا

ای خنده های نم نم ات آیینه بهار

تا صبح چشم های پر باران ببر مرا

از این بهشت خالی از انسان دلم گرفت

تا مرز سیب، تا خود شیطان ببر مرا

#ادم