ما مردم رویایی اهل خیالیم

در جستجوی آرزوهای محالیم

سودای ناممکن به سر می پرورانیم

یا در کمین اتفاق احتمالیم

در خواب شیرین، خسروان شهر عشقیم

بی کوه کندن غرق رویای وصالیم

قلب جوانی می تپد در سینه ما

گرچه به ظاهر موسپید ماه و سالیم

در ادعا علامه دهریم ، گرچه

در واقعیت کوزه ای پر از سوالیم

اصل تناقض نقض شد در خلقت ما

 یک عمر می سوزیم و آخر کال کالیم

بغضی هزاران ساله مانده در گلومان

این درد را تا کی  بگرییم  و بنالیم

ما را نترسانید از غوغای توفان

ما شاخه های یک درخت دیر سالیم

#ادم