مثل نسیمی موج و دریا را به رقص آور

باران شو و گل های صحرا را به رقص آور

باغ نگاهم خشک شد در قحطی شادی

با نم نم لبخند خود ما را به رقص آور

امروز ما در حسرت دیدار تو سر شد

با وعده دیدار ، فردا را به رقص آور

گاهی بیا تا مجلس کابوس های من

این پیرمرد غرق رویا را به رقص آور

با چادر گلدار خود در کوچه ئ  چشمم

چرخی بزن ، غم های دنیا را به رقص آور

دیوان شعرم خالی از شور است دور از تو

چون شمس مولانای شیدا را به رقص آور

در خون من مانند شعر ناب جاری شو

مثل غزل ها ، این قلم ها را به رقص آور

#ادم