بزن بر آتشم آبي به  بوسه اي  ز دهانت

چه مي شود كه بنوشم شراب سرخ لبانت

كنار چشم تو شوق است، آن كه مي رقصد

شبيه  قطره  باران ،  نشان  راز نهانت

تمام زندگيم  شد  خلاصه در غم عشقت

بجز تو هيچ نخواهم از اين زمانه، به جانت

تو مي روي و من و بارحسرت و همه عمر

چقدر تاب  توانم  بياورم  به  گمانت

دلم گرفته از اين بي تو در سكوت نشستن

غزل بخوان كه ببندم اقامه بعد اذانت

كبوتر حرم  چشم هاي  تو هستم

بيا كه پر بزنم روز و شب در آسمانت

*ادم