دلگير و نا اميد  و خسته  از جهان شما

كندم  دل از زمين  شما  و  زمان  شما

در  شهر تان  علامت  عاشق  نديده ام

تا شد هوس عصا كش پير وجوان شما

ننشست يك  كلام  هم  از روي معرفت

حرفي زعشق و شور و شادي برلبان شما

از قلب هاي تيره تان جاري ست،روزوشب

نيرنگ  و حيله و دو رويي در ميان شما

بال و پرش  شود  به  رنگ  تيره كلاغ

سيمرغ  اگر گذر كند  از آسمان  شما

ما  زندگان  ز خير دنياتان  گذشته ايم

اين لاشه  جهان مرده هم  از آن  شما

ما را به نيم خورده گرگان نياز نيست

ارزاني سگان تان  باد استخوان شما

بايد  ،  سفر به  نا كجا آباد  دل  كنم

جايي كه نيست ردپايي هم نشان شما

قصه ما به  سر رسيد و دلخوشيم به آن

پايان خوش  ندارد  اما ، داستان شما

#ادم