از  شب  تيره  سپيدي  سحر  دارم  طلب
از  دعا  و  آه  پر  سوزم  اثر  دارم  طلب
رفت  ايام  جواني  در  پي  علم  و  هنر
شور و شوق عاشقي پيرانه سر دارم طلب
وصف روي او  شنيدم، شد پريشان خاطرم
روز و شب هايي ازاين آشفته تردارم طلب
چون عروس عشق بي چون وچرا دل مي برد
عشق  را بي هيچ  اما  و  اگر دارم  طلب
شاخه هاي بخت ما از  روز اول خشك بود
ميوه اي  از اين درخت بي ثمر دارم طلب
گفته بودي شرط دل داري تو سر دادن است
تا  نهم  سر پيش  پاي  تو  تبر دارم  طلب
تا به كي مانند مرغان دانه بر چينم ز خاك
چون عقاب از زندگاني بال و پر دارم طلب
چون جواني نيستم  اين روز ها  اهل خطر
وصل مي خواهم ولي بي دردسر دارم طلب
يك شبي با دوست در ميخانه باشم تا سحر
او  بريزد ، من  بگويم  بيشتر  دارم  طلب
ما قناعت پيشگان با بوي  بادامي خوشيم
از دو چشم  نازنينش يك نظر  دارم طلب
من نگفتم حرفي  از لب هاي  شيرين شما
گرچه صدها بوسه ازآن چون شكردارم طلب

(ادم)
telegram.me/chizishabihesher