ساده ،  صمیمی ،  از ته دل ، بی ریا  بخند

جمعی  به  گریه  سرخوشند ، اما  شما بخند

از دست عقل نوحه خوان  جوری فرار کن

گاهی  بزن  به  سیم  آخر ،  بی  هوا  بخند

با خنده  گرد شور  و شادی در جهان بپاش

با دوست  ،  دشمن  و غریب  و آشنا  بخند

شادی  و غم  چو  می گذرد ،  مثل  پیر ما

"این نیز بگذرد " بگو ،  بر هر دوتا  بخند

گاهی  ز  شادمانی  و گاهی  ز  روی  درد

گاهی  به   قهقهه  و  گاهی  بی صدا  بخند

هرچه زدوست می رسد،خیر است بی گمان

وقت   نزول   رحمت   و  گاه   بلا   بخند

در  مرگ  هم   نشانه های  لطف  او  ببین

گاهی  به جای  گریه  با  صاحب عزا بخند

مغرور باش  و  مثل  بغض  مانده  در گلو

خنجر  به  پشت ،  پیش  یار  بی وفا  بخند

رندی   اگر   به   راز دانی   ادعا    کند

در  دل  به  جهل  مدعی  و  مدعا  بخند

اهل    هنر   ،   لطیفه های   آفرینش اند

لطفی  کن  و به   شاعر  درد  آشنا  بخند

ما نیز چون همه  جهان  اسباب  خنده ایم

روزی  بیا   و  ساعتی  بر  ریش  ما  بخند

بی  تو  تمام  غصه ها  هم  خانه  من اند

اینجا   دلم   گرفته  از   گریه  ،  بیا   بخند

(ادم)