عقل  را  ديوانه   كردي  و  تماشا  مي كني

عاشقان را دين و دل بردي  و حاشا مي كني

يك  زماني  همچو غنچه ، در حجاب پرده اي

يك زمان گل مي شوي،بي پرده غوغا مي كني

مثل  پروانه  ، طواف  شمع  چشمت  مي كنم

چشم  مي بندي  و  در ما  شعله برپا مي كني

گاه  مي آيم  براي  خوشه  چيني  ،  از  لبت

مي زني لبخند  و ما را از سرت وا مي كني

معني  " سرو خرامان "  رفته  بود  از  يادها

مي روي  با  ناز  و  آن  را  باز معنا  مي كني

با  همه  خوبي  ،  نمي دانم  چرا  از عاشقان

رو  مي گرداني  و  اين همه   بد  تا  مي كني

تا شنيدي  وصف  درويشي ما ، شيرين  شدي

لطف ها  با  خسروان  و  قهر  با   ما  مي كني

(ادم)