فرهادم  و  دنبال  شيرينم

جايي  نشان  او  نمي بينم

افتاده ام  ، بيمار  تنهايي

ليلا  نمي آيد  به  بالينم

آماده    توفان   عصيانم

هي ميوه ممنوعه مي چينم

معني صبرم نيست ترسيدن

شايد ،  زيادي  عاقبت  بينم

چشمم هميشه در نگاه توست

گر چه به چشمان تو خودبينم

از بس بدي ديدم ز خوب و بد

حتي  به  خوبي  تو ،  بدبينم

شد   تيره   ،  آيينه   ايمانم

شك  دود شد ، در ديده  دينم

ديوانه و درويش و سرگردان

من  ظاهر و باطن همين اينم

اما   شود  حل  مشكلات  من  

گر لحظه اي با دوست بنشينم

(ادم)