علم ها   دیده ام  از  نا امیدی   سرنگون   اینجا

الف ها دیده ام  با  قامتی چون  دال و نون  اینجا

به  دل داری کسی باری  ز دوشت بر نمی دارد

نهد هی  داغ بر داغ  و شود  دردت  فزون اینجا

دراین میدان که مژگان تیر و ابرو هست شمشیرش

اگر شیر است خواهد شد چو روباهی  زبون اینجا

به  خاک  افتاده هر سو صد  سر مشتاق   قربانی

بسی  خونین  دلان  دارد چو لاله  واژگون  اینجا

به  یک غمزه  چنان  پای  دلت می لغزد  از  تقوا

نه  داری فرصت توبه ، نه جای چند و چون اینجا

همه  مستند  یکسر  از  خیال  وصل  ،  الا  من

که می دانم  کسی جامی  نخورد ه  تاکنون  اینجا

ندیدم   ذره ای  در  مردمان   کویش   آرامش

خریداری ندارد لحظه ای صبر و سکون اینجا

ترازوی  کسی  مال  و  مقام   کس  نمی سنجد

چه می خواهد، لبی نالان و چشمی پر زخون اینجا

هوای عشق  در سر دارم  و  یاری  نمی بینم

یکی  لیلا شود  تا من  کنم  مشق جنون  اینجا

(ادم)