پشت دروازه هاي هيچ
نه ابري
نه آفتابي
و نه حتي ستاره اي
آسمان خواب شبي تيره مي بيند
نه بادي مي وزد
نه رودي زمزمه مي كند
و نه حتي جغدي آواز مي خواند
زمين در سايه سكوت نشسته است
دست در آغوش خاموشي
پاي در ركاب تاريكي
پشت دروازه هاي هيچ ايستاده ام
من
عصيان گري پشيمان
آيا دريچه اي مرا به خود مي خواند؟
آيا پنجره اي مرا صدا خواهد زد ؟
(ادم)
+ نوشته شده در سه شنبه 26 آبان 1394ساعت 12:35 توسط آدم ADM |
